zondag 2 december 2007

B&C

Een kleine notitie voor mezelf, en misschien ook andere geinteresseerden wat er zich rondom Beeld en Concept deze 2e periode in mijn hoofd ronddwaalt. De opdracht is Tafel en Stoel, en dit gegeven ben ik eerst gaan onderzoeken in de kunstgeschiedenis. Verbaasd ben ik dan ook over het feit dat er zoveel wonderlijks te vinden viel over zulke simpel lijkende onderwerpen. Vooral ook de kunst om dan toch eigen te blijven is bewonderenswaardig vind ik. Toen moest natuurlijk mijn eigen onderzoek van start gaan, dat ging vrij moeizaam moet ik toegeven.

Een tafel en een stoel, zo breed dat mijn hoofd ervan duizelde, zoveel en tegelijker tijd voelde het ook als zo weinig, en niet goed? En onverwacht was ik totaal vastgelopen. Uit poging dit te doorbreken ging ik al schrijvende en schetsend graven in herinneringen. Dit leek te werken, tot ik uitkwam op een herinnering die ik net zover had weggestopt, dat toen hij bovenkwam hij me weer vastnagelde. Welke herinnering ik ook weer bekeek, ergens zat die andere in mijn hoofd. Hier dan maar mee verder? Dit voorgelegd in de les (hoe moeilijk ook en hoe nog moeilijker als het voor de hele klas moet gebeuren) Hier kreeg ik het toch wel terechte advies dit nog eens goed over te denken.
Was de tijd, de opdracht en mijn hoofd wel daar om zo'n onderwerp onder de loep te leggen. En als zo, was ik subjectief genoeg om dit, in deze stage van mijn verbeeldende kwaliteiten, te kunnen neerzetten? Vastgenageld als ik zat aan de opdracht heeft dit toch wel het nodige peinswerk gekost om tot het antwoord te komen dat het nu inderdaad niet de tijd is. Maar wat nu? Toen heb ik alles maar weer voor mij uitgelegd wat ik had. En kwam ik ook wat beetje vergeten foto's tegen die ik van mijn eigen stoelen en tafels had gemaakt. Zo ook een foto van een van de tuinstoelen achterin mijn tuin.



Deze zette mijn hoofd gelukkig weer aan het ratelen omdat hij in mijn hoofd stiekem tot leven kwam! Dit als een soort heel stil afwachtende, soort vlees(?)-etende plant(?). Dit resulteerde in een proefje of deze "levende stoel" voor mij werkte. Dit blijkt voor mijn idee zo te zijn, en ik kan hier weer zat meerdere ideeën uit laten vloeien voor mijn gevoel. Maar morgen eerst maar eens kijken wat het commentaar is.

Dat is bij veel dingen helaas zo voordat ik denk ik veel verder kan, ben een week ziek geweest helaas ( stom astma -.- !! ) dus er weer tegenaan deze week!

Proefje met de stoel:

Beeld en Concept

Beeld en Concept:

Herinnerings deel:





Mijn herinnering :
Het was zinderend heet die dag, dolmakend. Buiten, binnen, nergens was je veilig.
Nergens kon je de hitte ontvluchten, hoe hard je het ook probeerde.
De hitte drong diep in mij door, zoog mijn energie langzaam weg en ik plofte moedeloos op mijn bed neer. Mijn vriend doolde nog wat rond, maar met een diepe zucht belandde hij ook van pure overhitte ellende op bed neer. Hoelang we toen bewegingloos lagen weet ik niet, alles, inclusief de tijd, opgeslokt in golvende hitte die overal was.
In een waas besloot ik mijn benen tegen de muur aan te leggen, zo hoog mogelijk, waarom weet ik niet, ik wist op dat moment niets, alleen dat het echt te warm was.
Mijn voeten schoven over die muur, doelloos.
Toen, geheel onverwacht, hoop.
Daar, op die muur, koelte!!
En zo zaten we dan ook de rest van de dag, nouja lagen we. Twee paar benen vreemd tegen de muur aan schuifelend, op zoek naar meer van die heerlijke koelte.

Later in de opdracht moesten wel al het werk bij elkaar leggen, en zo kwamen we uit op een woord of meerdere woorden. Vanuit die woorden gingen we verder. Gebonden en Aftasten in mijn geval











De kinderschoentjes kwam ik op uit wegens het binden van veters, en hoe belangrijke ontdekking dat eigenlijk is voor een kind. Toen begon voor mij de opdracht echt te lopen, vooral het kinderlijke ontdekken boeide me, en zo ben ik uitgekomen op bellen. Wat is er nou prachtiger als kind als bellen? Elke bel een eigen wereld van kleur, vervreemding en mijn eigen fantasie.









Voor mij kwam toen toch het einde van dit vak iets te abrupt naar mijn gevoel, ik was net op dreef naar mijn gevoel, dus was het jammer om naar het volgende te gaan. Maar wie weet, ooit. Bellen blijven immers prachtige en facinerende dingen :)

Dan gelijk ook maar :

Dan gelijk ook maar nog wat.
Let op! Dit is niet al het werk, slechts een selectie.

3D

Materiaal Schetsen:










Uiteindelijke werk : De gieter die water nodig heeft.




Serieel beeld


Close-up foto's verzameling:












Overzicht foto's:







Hele tijd geleden

Nou dat is een hele tijd geleden.
Tijd voor een inhaalsprong!

Beginnend met nu een samenvatting van het vak 2D, periode 1:
De les zelf bestond vooral uit het bestuderen met droog materiaal op groot schetspapier van een 3D object. Daarnaast kregen we elke week een boekje-opdracht met de thema's; lijn, 7-vlekken, zwart, wit, grijs, schaduw. Deze thuisopdracht vond ik de plezierigste, hieruit dan ook eerst een selectie:

Het boekje wat mij het allermeest verraste is het boekje over vlekken, dit omdat ik achteraf tot de ontdekking kwam dat dit meer was geworden na een week dan een experiment met vlekken. Dit omdat het voor mijn gevoel meer een registratie was geworden van mijn week zonder dat ik het door had.



Dag 6:


Dag 7:



En een pagina uit mijn boekje over Zwart, waarin een zwarte wolk zich uitbreid en uiteindelijk de boel opslokt. Dit uit mijn veronderstelling dat zwart snel neigingen heeft dingen op te slokken.



Bij mijn boekje over het thema Schaduw ben ik uitgekomen het het idee van een schaduwpop/schaduwfiguur. Dit eerst met een Wajangpop (als ik dit goed spel?)



Dit was echter een tikkeltje voorspelbaar, dus een 2e versie volgde met een ijzerdraad figuur.



Verder heb ik in de les vooral gewerkt met houtskool en zwart siberisch krijt:





Volgende post, volgend vak :)

donderdag 20 september 2007

Korte Spiegeling

Over mijn ervaringen met de school en opdrachten tot nu toe ;

Nieuwe scholen zijn altijd wennen, maar voor mij is dit meer wennen aan het gebouw dan aan de vakken. De introductie week verliep echter wel naar mijn idee wat stroef, de communicatie liep niet lekker, en over het materiaal maar te zwijgen. Maar toch is er wat uitgekomen op het nippertje. Jammer wel, ik had van de intruductie meer gehoopt, het bleek ietwat een domper.

Wij hadden dus Breda West toegewezen gekregen, waar wij niets anders aantroffen dan een levenloos lijkende woonwijk met een enorme vlakte er opeens in. Groen, ruimte, bomen, maar alles verlaten leeg en net iets te nep en geometrisch. Ook bij de gebouwen viel niet veel te beleven, blokken, koud, levenloos.



Onze poging was deze sfeer benadrukken, dit door een 2e laag te brengen over de werkelijkheid die onze bevindingen meer "outrageous" maakte, met meer vulling, en meer tekenen van leven. Dit hebben wij gedaan in een serie van drie beelden. De 1e is een orgineel beeld van de wijk, de 2e meer aanpassingen in bouw en natuur, de 3e totale verandering van het originele beeld. ( Zie de onderste 2 fotos, middelste is voor, onderste na)

De lessen die volgde in de eerste roosterweken hebben echter wel veel goedgemaakt. Ik voel me op mijn plek en ik ben weer lekker bezig. Foto's van werk van deze lessen volgt later en wat meer toegelicht.

Welkom in mijn Spiegel

Loop rond, kijk rond, kijk mij aan, of jezelf.
Gelieve geen vette vingers op het glas maken...tenzij het mooie vlekken zijn.